Të ulur vetëm në fund të një darke, nën llambadarë, pranë një tavoline me trëndafila të bardhë dhe verë të mbetur, Giorgia Meloni dhe Donald Trump kishin hyrë thellë në bisedë.
Në fillim të dhjetorit dhe ata u fotografuan në një dhomë ngrënieje në Pallatin Élysée, ku presidenti francez, Emmanuel Macron, priti të ftuarit pas rihapjes së Katedrales Notre Dame.
Ishte hera e parë që kryeministrja e ekstremit të djathtë të Italisë kishte takuar Trumpin. Gjithsesi, çfarëdo që u diskutua në atë takim, Meloni duket se mori mbështetjen e tij. Trump më vonë e përshkroi atë si “një tel të vërtetë të drejtpërdrejtë” dhe dikë me të cilin mund të punonte “për të rregulluar pak botën”. Ai mund të ketë marrë informacione pozitive për të nga Elon Musk, me të cilin kryeministrja italiane është takuar disa herë.
Takimi në Francë
Ndërsa marrëdhënia përparoi, Meloni bëri një vizitë fluturuese në klubin e golfit Mar-a-Lago të Trump në Florida një muaj më vonë dhe ishte i vetmi lider evropian që mori pjesë në inaugurimin e tij si president i SHBA.
Tani ndikimi i saj mbi Trump do të vihet në provë kur dyshja të ribashkohen në Uashington të enjten për samitin e tyre të parë dypalësh. Meloni është lideri i parë evropian që takohet me Trump që kur ai ndaloi disa nga rritjet e planifikuara të tarifave javën e kaluar.
Samiti do të monitorohet nga afër. Nga njëra anë, është një mundësi ideale që Meloni të demonstrojë një afinitet me Trump, me të cilin qëndrojnë prirjet e saj natyrore politike, duke rritur kredencialet e saj si një kanal për një dialog më kuptimplotë. Nga ana tjetër, do të jetë një akt delikat balancues për kryeministren, e cila gjithashtu e di se duhet të jetë e kujdesshme për të ruajtur besnikërinë e saj ndaj partnerëve të Italisë në BE.
Në prapaskenë, presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen dhe Meloni mendohet se kanë diskutuar një plan loje. Megjithatë, udhëtimi ka shkaktuar ankth mes aleatëve të BE-së, me ministrin francez të industrisë, Marc Ferracci, që foli për minim të unitetin evropian.
Shqetësimet e tyre nuk janë pa arsye. Meloni, një ish-euroskeptike, mbrojti një sulm të ashpër kundër vlerave evropiane nga zëvendësi i Trump, JD Vance, në Konferencën e Sigurisë në Mynih në shkurt. Ajo do të kthehet në Romë të premten për të takuar JD Vance, i cili ndodhet në Itali për fundjavën e Pashkëve.
Për Ukrainën, pavarësisht se ishte bashkë me aleatët gjatë administratës amerikane të Joe Biden, partia e saj Vëllezërit e Italisë abstenoi, për herë të parë, në një rezolutë të Parlamentit Evropian në mars që rikonfirmonte mbështetjen për Kievin kundër agresionit rus. Ajo ka qenë e vakët për “koalicionin e të gatshmëve” të mbrojtur nga Macron dhe Keir Starmer.
Kathleen van Brempt, një eurodeputete socialiste belge dhe nënkryetare e komitetit të parlamentit evropian për tregtinë ndërkombëtare, tha se shqetësimet për Melonin ishin të kuptueshme.
“Meloni e di se ajo ka nevojë për mbështetjen e këshillit, komisionit dhe parlamentit në të gjitha bisedimet që ka. Ajo nuk mund të shkojë më larg se sa është rënë dakord. Qëllimi i parë është të marrë dikë në anën tjetër të tryezës së bisedimeve. Kjo është pikërisht ajo që Meloni do të përpiqet të bëjë në Uashington”, tha ajo.
Antonio Giordano, një deputet i Vëllezërit të Italisë dhe sekretar i përgjithshëm i partisë së Konservatorëve dhe Reformistëve Evropianë (ECR), i cili mori pjesë në konventën kombëtare republikane të vitit të kaluar në SHBA, tha se përparësia e Melonit do të ishte të kishte një bisedë të sinqertë me Trump – me shpresë një që do të thyente ngërçin BE-SHBA.
