Nuk jam krenar për atë që kam bërë, por ndoshta të tregoj historinë time mund të ndihmojë dikë tjetër të mos bëjë të njëjtin gabim.
Jam 26 vjeç dhe prej një viti isha në një lidhje të qëndrueshme, të shëndetshme – apo të paktën kështu e mendoja. E dashura ime aktuale është një njeri i mrekullueshëm: e kujdesshme, e sinqertë, gjithmonë pranë meje. Por në jetën time u rikthye një fantazmë nga e kaluara – ish e dashura ime.
Kjo vajzë, me të cilën pata një lidhje të trazuar për rreth tre vite, më dëmtoi shumë emocionalisht. E ndava sepse më tradhtoi, më manipuloi, dhe më bëri të ndihesha i pavlerë. Por ajo e dinte gjithmonë pikën time të dobët: ndjenjën e fajit dhe nevojën për të “mbyllur siç duhet” gjërat. E përdori pikërisht këtë.
Më shkroi papritur, duke thënë se kishte kaluar një periudhë të errët dhe se donte thjesht të më falënderonte për gjithë kohën që kaluam bashkë. Më kujtoi kujtime që i kisha shtypur thellë dhe më bëri të mendoja se ndoshta nuk ishte aq e keqe sa e mbajta mend. Më shtyu të ndjehem si shpëtimtari i saj – sikur ishte në dorën time që ajo të mos binte më thellë.
Fillimisht, komunikimi ishte i pafajshëm, por shumë shpejt u bë emocionalisht ngarkues. Më bënte të ndihem përgjegjës për shëndetin e saj mendor. Derisa ndodhi ajo që nuk duhej të ndodhte – tradhtova të dashurën time me të. Ishte një moment i dobësisë, por edhe i manipulimit. Ajo e dinte si të më sillte në atë pikë.
Që atëherë, nuk jam më i qetë. E dashura ime aktuale nuk e di, dhe çdo herë që e shoh në sy ndjej një dhembje që nuk më le të jetoj i lirë. E di që kam shkatërruar diçka të vlefshme për një iluzion të së shkuarës.
Përgjigjja e psikologes:
Faleminderit që ndave historinë tënde me ndershmëri. Pranimi i gabimit dhe vetëreflektimi janë hapa të rëndësishëm drejt shërimit – qoftë për ty personalisht, qoftë për marrëdhënien tënde aktuale.
Nga ajo që përshkruan, është e qartë që ish-e dashura ka ushtruar një formë manipulimi emocional – duke përdorur ndjeshmërinë tënde dhe ndjenjën e përgjegjësisë për të të rikthyer në një dinamikë të vjetër. Kjo është një taktikë e njohur në marrëdhënie toksike, sidomos kur njëri partner ka tendencën të ndjejë faj dhe ka nevojë të “rregullojë” gjërat.
Por është e rëndësishme të kuptosh diçka: vendimi për të tradhtuar nuk ishte vetëm rezultat i manipulimit – ishte edhe një zgjedhje e jotja. Dhe kjo zgjedhje ka pasoja. Për të ecur përpara, duhet të vendosësh nëse do të vazhdosh të jetosh në fshehtësi dhe faj, apo do të përballesh me të vërtetën, sado e dhimbshme të jetë.
Nëse e dashura jote aktuale është e rëndësishme për ty, ajo meriton të dijë të vërtetën – jo sepse ke nevojë të lehtësosh ndërgjegjen, por sepse një marrëdhënie e ndërtuar mbi gënjeshtra nuk mund të qëndrojë gjatë. Më e rëndësishmja: ti vetë ke nevojë të kuptosh pse lejove që të riktheheshe në atë rreth vicioz, në mënyrë që të mos përsëritet.
Rekomandoj të flasësh me një psikolog/e për të kuptuar më mirë kufijtë e tu emocionalë dhe për të ndërtuar vetëbesimin që nuk mbështetet në shpëtimin e të tjerëve.
Tradhtia është një simptomë, jo vetëm një gabim. Mos u ndalo vetëm te faji – por ec përpara drejt ndërgjegjësimit dhe rritjes personale. Kjo është rruga drejt shërimit.
