Një anije sulmuese amfibe e tipit 072A, e cila zotërohet nga Kina, ka ngritur alarmin në Tajvan dhe konsiderohet si një kërcënim real lufte.
Anija amfibe është afruar pranë bregdetit verior të Tajvanit, ndërsa 072A ka ndezur një debat të ri mbi aftësitë luftarake amfibe të Pekinit.
Sipas Focus Taiwan, anija u vu re brenda 60 miljeve detare në verilindje të Keelung, duke shënuar një afrim jashtëzakonisht të afërt që ushtria e Tajvanit e sheh si pjesë të aktiviteteve intensifikuese të zonës gri nga Kina.
Ministria e Mbrojtjes Kombëtare (MND) e Tajvanit deklaroi se anija nuk hyri në zonën e afërt të Tajvanit, por konfirmoi se forcat e armatosura kishin monitoruar nga afër lëvizjet e saj me asete detare, ajrore dhe tokësore.
Shefi i Shtabit të Marinës së Tajvanit, Chiang Cheng-kuo, pranoi se vendndodhja e anijes, në verilindje të Keelung, e vendos atë brenda mundësive të infrastrukturës jetësore. Ekspertët kanë vënë në dukje se manovra duket se është projektuar për të testuar masat e mbikëqyrjes dhe reagimit të Tajvanit, duke dërguar një mesazh më të gjerë në lidhje me aftësinë e Pekinit për të ndërmarrë operacione amfibe pranë qendrave kryesore të popullsisë së Tajvanit.
Anija zbarkuese kineze Tipi 072A, e kategorizuar mes transportuesve të mëdhenj të tankeve për luftë amfibe, ka një zhvendosje prej 3770 tonësh metrikë dhe mund të transportojë deri në 10 tanke, 250 trupa të armatosura plotësisht, dy helikopterë të mesëm dhe katër mjete zbarkuese.
Krahasuar me platforma të ngjashme amfibe si anijet më të vjetra Tipi 072II ose anijet më të vogla të klasit Yuting, Tipi 072A ofron kapacitet ngritës dhe shkathtësi operacionale dukshëm më të lartë.
Aftësia e saj për të transportuar helikopterë zgjeron shtrirjen e saj përtej zonës së menjëhershme të zbarkimit, duke ofruar fleksibilitet të shtuar për futjen e shpejtë të trupave ose pajisjeve në thellësi të tokës.
Ish-oficeri i Institutit të Teknologjisë së Forcave Ajrore, Lin Yu-feng, i tha Focus Taiwan se çdo forcë zbarkuese e vendosur nga kjo anije mund të kërcënojë drejtpërdrejt objektet kritike ushtarake dhe qeveritare në Distriktin Dazhi të Taipeit, duke përfshirë Ministrinë e Mbrojtjes Kombëtare dhe Qendrën e Komandës së Operacioneve të Përbashkëta.
Ky skenar nënvizon cënueshmërinë e Tajvanit nga operacione amfibe shumë-domenesh që mund të anashkalojnë mbrojtjet tradicionale bregdetare dhe të godasin objektiva strategjikë në brendësi të vendit.
Su Tzu-yun, një studiues në Institutin për Kërkime të Mbrojtjes dhe Sigurisë Kombëtare, vuri në dukje se ndërsa Tajvani duhet të ruajë vigjilencën dhe gatishmërinë për t’u përgjigjur, forcat e tij të armatosura duhet gjithashtu të shmangin ndjekjen e tepërt detare që mund të shterojë burimet e flotës me kalimin e kohës.
MND tregoi se do të vazhdonte të përgjigjej në mënyrë proporcionale dhe adaptive ndaj lëvizjeve të tilla, duke përdorur sisteme të përbashkëta inteligjence, mbikëqyrjeje dhe zbulimi për të ruajtur ndërgjegjësimin për situatën.
Manovra ngre pyetje më të mëdha në lidhje me qëndrimin afatgjatë të Kinës në luftë amfibe dhe potencialin e saj për të detyruar Tajvanin përmes presionit psikologjik dhe taktikave të zonës gri. Me aktorët rajonalë që janë gjithnjë e më të vëmendshëm ndaj këtyre manovrave detare, ky vëzhgim përforcon nevojën kritike që Taipei të përshtasë mbrojtjen bregdetare, të përmirësojë sistemet e paralajmërimit të hershëm dhe të thellojë bashkëpunimin rajonal të sigurisë për të penguar pushtimet e mundshme amfibe.
Ushtria e Tajvanit tani duhet të peshojë se si t’i kundërveprojë kërcënimeve të tilla, duke shmangur shterimin e aseteve të veta detare dhe të mbikëqyrjes.
Ndërsa balanca e fuqisë në Ngushticën e Tajvanit ndryshon, çdo manovër e re shërben si një kujtesë e fortë se kërcënimi i sulmit amfib mbetet në thelb të shqetësimeve të sigurisë së Tajvanit, një realitet që do të vazhdojë të formësojë planifikimin e saj të mbrojtjes në vitet në vijim.
