Jam 25 vjeç dhe po ndaj një situatë që më ka lënë shumë konfuz. Jetoj vetëm prej disa vitesh në një apartament me qira. Para disa muajsh, një grua rreth të 40-ave u vendos në apartamentin ngjitur. Është beqare, shumë e komunikueshme dhe shpesh më kërkonte ndihmë për ndonjë gjë në shtëpi – çelësa të ngecur, ndonjë mobilje për të rregulluar, gjëra të vogla. Në fillim nuk i kushtova shumë rëndësi, por me kohë, sjellja e saj filloi të bëhej më e drejtpërdrejtë. Më ftonte për kafe në darkë, vishte veshje provokuese dhe bëhej shumë e afërt fizikisht.
Para disa ditësh, më tha hapur që kishte tërheqje për mua dhe më propozoi të kishim marrëdhënie seksuale “pa përfshirje emocionale”, siç e quajti ajo – vetëm për kënaqësi dhe për “ta kaluar kohën”. U bllokova. Nuk e prisja, dhe ndonëse nuk mund të mohoj që ajo është një grua tërheqëse dhe e sigurt në vete, unë nuk ndihem mirë me këtë ide.
Ndihem në siklet sa herë e has në shkallë ose kur më troket në derë. Një pjesë e imja ndjen tundim, por tjetra më thotë që nuk është diçka që dua të bëj. Nuk dua të prish raportet me të, por nuk dua as të futem në diçka që më bën të ndihem në faj. Çfarë duhet të bëj? Si t’i qëndroj korrekt vetes pa u futur në probleme me fqinjën.
Përgjigjja e psikologes:
I dashur,
Faleminderit që ndave këtë situatë kaq delikate dhe që tregon përgjegjësi ndaj vetes dhe të tjerëve. Po, ndonjëherë jeta na vendos përballë tundimeve apo propozimeve që mund të jenë tërheqëse në pamje të parë, por që prekin thellë vlerat tona personale.
Së pari, duhet të vlerësosh qartë çfarë ti dëshiron. Në rrëfimin tënd, më shumë se tundimi, dominon ndjesia e sikletit, pasigurisë dhe dëshira për të mos u përfshirë në një marrëdhënie që të krijon peshë emocionale. Kjo është shumë e vlefshme dhe tregon që je në kontakt me ndjenjat dhe kufijtë e tu.
Ndërhyrja e fqinjës ka kaluar kufijtë e sjelljes së zakonshme. Edhe pse ajo ka të drejtën të shprehë interesin e saj, ti ke të drejtë të vendosësh kufijtë e tu. Të thuash “jo” është e drejtë, jo mungesë respekti. Nuk ke pse të bëhesh pjesë e një marrëdhënieje që bie ndesh me bindjet ose rehatinë tënde emocionale – vetëm për të ruajtur “marrëdhënien e fqinjësisë”.
Mund t’i komunikosh asaj në mënyrë të qetë dhe të sinqertë që nuk je i interesuar për atë lloj marrëdhënieje, pa gjykuar zgjedhjet e saj. Ruajtja e një komunikimi të respektueshëm është çelësi për të mos tensionuar situatën, por edhe për të treguar qartë kufijtë e tu personalë.
Mos harro: integriteti dhe qetësia jote shpirtërore janë më të rëndësishme se çdo marrëdhënie kalimtare. Besoji instinktit tënd – po të flet drejt.
Me respekt,
Psikologia
