Rrëfimi:
Kam qenë 21 vjeçe, ende duke kërkuar kuptimin e dashurisë dhe besimit. Motra ime, që gjithmonë ka qenë më e madhe dhe më e pavarur, kishte një martesë të gjatë me një burrë që ne e kishim pranuar si pjesë të familjes. Ai ishte gjithmonë i sjellshëm me mua, deri në atë natë fatale.
Isha në një festë me miqtë dhe kisha pirë më shumë se zakonisht. Kur u ktheva në shtëpi, ndjeva një lodhje të thellë dhe vetëm doja të flija. Por në mëngjes, kur hapa sytë, një ndjenjë e keqe më kaploi menjëherë. Në shtrat, pashë atë që nuk do të doja kurrë të shihja: burrin e motrës sime. Zemra më rrihte fort, trupi më dridhej dhe mendja më ngeli në vend.
U ndjeva e tradhtuar, e vetmuar dhe e humbur. Nuk e dija si të reagoj. Ishte si të më kishin zhytur në një errësirë ku asgjë nuk kishte kuptim më. Si mund të ndodhte kjo me familjen time? Si mund të më ndodhte mua? Për disa orë qëndrova e palëvizur, duke u përpjekur të kuptoj nëse gjithçka ishte vetëm një makth, por e vërteta ishte aty, e pamëshirshme.
Përgjigja e psikologes:
Çdo ndjenjë që po përjeton është normale dhe e pritshme në një situatë kaq të vështirë dhe tronditëse. Kur besimi thyhet në familje, dhe kur ajo që ke marrë si të sigurt papritmas shfaqet në formë të tillë, është shumë e vështirë të përballosh emocionet që shfaqen. Ti po përjeton një tronditje emocionale të thellë, dhe është normale të ndihesh e humbur, e zemëruar dhe e tradhtuar.
Është e rëndësishme të kuptosh se kjo nuk është faji yt. Ti nuk ke faj për atë që ndodhi. Mënyra më e mirë për të përballuar këtë situatë është të kërkosh mbështetje – qoftë nga miqtë e besueshëm, familjarët e tjerë, apo nga një profesionist si psikologu apo terapisti. Ata do të të ndihmojnë të shprehësh ndjenjat e tua pa frikë dhe të gjesh mënyra për të përballuar dhimbjen.
Mund të jetë e vështirë të falësh apo të harrosh menjëherë, por koha dhe puna me veten tënde do të të ndihmojnë të rimarrësh kontrollin e jetës. Kujto se ti meriton të duash dhe të duresh në një mënyrë që të respektojnë dhe nuk të lëndojnë. Më e rëndësishmja është që ti të kujdesesh për veten dhe të mos lejojë që dhimbja të të shuajë shpresën për të ardhmen.
