Flota amerikane nën drjtiumin e transportuesit të aeroplanëve “Gerald R. Ford” po kalon me shpejtësi Atlantikun, pasi ka lundruar nga Spliti në Adriatik drejt Venezuelës .
Brenda javës së ardhshme, pritet të arrijë në ujërat e Karaibeve, ku do të përfundojë përqendrimi i forcës më të fortë ushtarake të vendosur në rajon që nga Kriza Kubane e Raketave në vitin 1961.
Sipas Wall Street Journal, dislokimi amerikan përfshin pesëdhjetë avionë luftarakë Ford, dhjetë avionë F-35 dhe një skuadrilje dronësh Reaper në Porto Riko.
Pesëmbëdhjetë anije luftarake operojnë me to, duke përfshirë kryqëzorë, shkatërrues dhe një nëndetëse me energji bërthamore me një arsenal prej mbi 200 raketash lundrimi, si dhe një forcë prej 2,200 marinsash me automjetet e tyre të sulmit.
Në krah të tyre është anija “MV Ocean Trader”, e cila nga jashtë i ngjan një anijeje civile, por vepron si një bazë lundruese për 159 komando elitare të trajnuar posaçërisht për operacione në Amerikën e Jugut. Përqendrimi i kësaj force tashmë konsiderohet shumë herë më i madh se ai i mobilizuar për krizën e raketave kubane, sipas La Repubblica.
Uashingtoni ka mbyllur tashmë hapësirën ajrore mbi Porto Rikon, ku ndodhet qendra e operacioneve të Pentagonit për rajonin. Pavarësisht motit të favorshëm pas Uraganit Melissa, stafi po rekomandon që të pritet deri në mesin e nëntorit para çdo veprimi ofensiv.
Ëall Street Journal zbulon se ushtria amerikane i ka paraqitur tashmë Shtëpisë së Bardhë listat e objektivave dhe një plan për një fushatë të gjatë ushtarake. Faza e parë do të synojë aeroportet dhe portet ushtarake që, sipas inteligjencës amerikane, përdoren nga kartelet e drogës nën mbrojtjen e regjimit të Maduros. Siç deklaroi Sekretari i Shtetit i SHBA-së, Marco Rubio, “Venezuela është një narko-shtet, i drejtuar nga kartelet. Ky është një operacion kundër narko-terroristëve, Al Kaedës së Hemisferës Perëndimore”.
Nicolas Maduro, i cili është akuzuar zyrtarisht nga Departamenti i Drejtësisë i SHBA-së për narkoterrorizëm që nga presidenca e parë e Trump, tani sheh që shpërblimi i tij të rritet në 50 milionë dollarë. Bombardimet e fundit amerikane kundër 15 anijeve që dyshohet se u përkasin trafikantëve të drogës, me 61 të vdekur të paidentifikuar, tashmë po shkaktojnë reagime në lidhje me ligjshmërinë dhe moralin e tyre. Komandanti i Komandës Jugore , Admirali Alvin Holsey, paraqiti dorëheqjen e tij në kundërshtim me strategjinë e Shtëpisë së Bardhë.
Informacionet tregojnë se CIA-s i është dhënë liri e plotë operacionale në tokën venezueliane, duke kërkuar të provokojë një kryengritje brenda ushtrisë apo edhe arrestimin e vetë Maduros. Fluturimet e bombarduesve B-1 dhe B-52 që arrijnë kufijtë e Karakasit synojnë rritjen e presionit dhe përshpejtimin e përmbysjes së regjimit pa përfshirje të drejtpërdrejtë në luftë.
Ushtria e Maduros ka pak mjete për t’i rezistuar: sisteme ruse kundërajrore S-300, avionë luftarakë Su-30 dhe disa dronë me rreze të gjatë veprimi. Venezuela po i drejtohet Iranit për radarë pasivë dhe sisteme elektronike kundërmasash, ndërsa i kërkon Moskës të përmirësojë Sukhoi-n e saj dhe të sigurojë raketa të reja. Megjithatë, Rusia nuk ka gjasa të sigurojë njësitë kritike kundërajrore që i nevojiten në frontin ukrainas.
Në të njëjtën kohë, Karakasi po i bën thirrje edhe Pekinit, i cili ka të gjitha arsyet për të mbrojtur importet e tij të naftës. Megjithatë, as Kina dhe as Rusia nuk pritet të përballen drejtpërdrejt me Uashingtonin – megjithëse fati i regjimit të Maduros mbetet i lidhur ngushtë me interesat e tyre strategjike.
Kur një gazetar e pyeti në Air Force One të premten nëse po mendonte të sulmonte Venezuelën, Presidenti i SHBA-së Donald Trump u përgjigj “Jo”. Vetëm disa orë më parë, The Miami Herald kishte pohuar se një sulm i tillë ishte i afërt.
“‘Burimet’ tuaja që pretendojnë se kanë ‘njohuri për situatën’ ju kanë mashtruar dhe ju kanë shtyrë të shkruani një artikull të rremë”, u përgjigj Sekretari i Shtetit Marco Rubio në llogarinë e tij X. Pavarësisht këtyre mohimeve, tensionet mbetën të larta.
