Rrëfimi i gruas:
Nuk e kam menduar ndonjëherë që do të ndodhte kështu, që zemra ime do të lëkundej dhe do të tërhiqej drejt dikujt tjetër, veç tij. Ai, burri im, ishte gjithmonë aty – i përkushtuar, i kujdesshëm, dhe i dashur. Por brenda meje, diçka po thyhej ngadalë, një boshllëk që nuk e dija si ta mbushja.
Ndihem fajtore kur mendoj se si ndodhi. Ai doktor, me të cilin takohesha rastësisht për një kontroll, filloi si një bisedë e thjeshtë. Por me kalimin e kohës, ato biseda u bënë më të thella, më personale. Ai më dëgjonte me vëmendje, kuptonte frikërat dhe dëshirat e mia, diçka që ndonjëherë më dukej se mungonte në marrëdhënien tonë.
Pa e kuptuar, emocionet u përzierën dhe u shndërruan në diçka më shumë se një miqësi. Një natë, kur ndjeva vetminë më të madhe, u dorëzova ndaj atij ndjenje që e kisha fshehur për një kohë të gjatë. Ishte një tradhti jo vetëm për burrin tim, por edhe për veten time.
Sot e di që kam bërë një gabim, një gabim që ka pasoja të thella. Por kjo eksperiencë më ka mësuar për rëndësinë e komunikimit dhe të kuptuarit në marrëdhënie. Nuk kërkoj falje vetëm nga burri im, por edhe nga vetja, që nuk e dëgjova më herët atë zë të brendshëm që më paralajmëronte.
Ndoshta, në fund të ditës, tradhtia ime nuk është thjesht një veprim i gabuar, por një thirrje për ndryshim dhe për të gjetur rrugën drejtë vërtetës së zemrës.
Përgjigja e psikologes:
Faleminderit që ndave me mua këtë rrëfim kaq të hapur dhe të ndjeshëm. Është shumë e rëndësishme të pranosh ndjenjat dhe përvojat e tua, edhe kur ato janë të komplikuara dhe të dhimbshme.
Çdo marrëdhënie kalon në sfida dhe ndryshime, dhe shpeshherë ajo që ndodh brenda nesh reflekton nevojat e paplotësuara, dëshirat për të qenë të kuptuar dhe të vlerësuar. Tradhtia nuk është thjesht një veprim i gabuar, por shpesh një shenjë që diçka nuk po funksionon mirë, brenda marrëdhënies apo edhe brenda teje.
Është normale të ndjesh faj, turp apo konfuzion, por këto emocione mund të jenë gjithashtu pika nisëse për të kuptuar më mirë veten dhe për të gjetur rrugën drejt shërimit dhe ndryshimit. Pyetja që duhet të bësh për veten tani është: Çfarë më nevojitet për të ndjerë paqe me veten dhe marrëdhënien time? Si mund të punoj për të rikthyer besimin, qoftë me burrin tënd, qoftë me veten?
