Në një moment kyç, Hezbollahu qëndron në mbrojtje të simbolit dhe shtyllës kurrizore të tij në Teheran. Megjithatë, vendimi për t’u angazhuar drejtpërdrejt në betejë nuk është i thjeshtë, as politikisht dhe as ushtarakisht, duke pasur parasysh se agresioni izraelit i udhëhequr nga SHBA-të kundër Libanit i ka zhveshur disa nga aftësitë e tij mbrojtëse.
Ky realitet, deri më tani, kërkon që udhëheqja e Hezbollahut të presë derisa të bëhet e qartë se Irani ka vërtet nevojë për mbështetje operacionale, siç kanë sugjeruar deklaratat e njëpasnjëshme nga mbështetësit e tij gjatë javës së kaluar.
🔊
Përfaqësuesit e Hezbollahut po mbajnë qëllimisht një diskurs të paqartë që u lejon atyre të manovrojnë politikisht dhe u mundëson atyre të vendosin nëse do të ndërhyjnë apo jo, bazuar në rezultatin e zhvillimeve në terren.
Ish-emisari i përkohshëm i Donald Trump në Bejrut, Thomas Barrack, e quajti përfshirjen e Hezbollahut në luftë “një vendim shumë të gabuar”, duke sinjalizuar presionin ndërkombëtar mbi lëvizjen nëse ajo ndërhyn.
Megjithatë, Hezbollahu ka të ngjarë të shmangë përfshirjen në luftë, sepse Irani nuk ka nevojë për një ndërhyrje të tillë.
Kjo u konfirmua nga deputeti i Hezbollahut, Hassan Fadlallah, i cili tha: “Irani po e vërteton rolin e tij historik: kur sulmohet, ai mbron veten. Nuk i kërkon askujt ta mbrojë. Irani lufton për veten e tij dhe di si ta mbrojë popullin e tij dhe si t’i përballet atij”.
Fadlallah theksoi se “nuk ka diçka të tillë si përfaqësuesit e Iranit; përkundrazi, ato janë lëvizje rezistence”.
Përveçse nuk ka nevojë për asnjë ndihmë ushtarake, Teherani e konsideron këtë luftë të vetën, para së gjithash, pasi iu nënshtrua një agresioni të qartë që shënjestroi udhëheqësit e tij ushtarakë, studiuesit e tij bërthamorë dhe objektet e tij ushtarake dhe bërthamore.
Më seriozisht, armiku izraelit ka vënë në shënjestër sovranitetin kombëtar dhe dinjitetin e popullit të tij. Krenaria e njohur persiane e pengon Teheranin të presë ndonjë ndihmë të jashtme për të kërkuar hakmarrje, pasi është i përqendruar vetëm në mbrojtjen e të drejtave të tij.
Disa analistë paralajmërojnë gjithashtu se politika aktuale e paqartë e Hezbollahut nuk do të vazhdojë nëse sulmet e armikut vazhdojnë ose nëse ai rifillon një agresion në shkallë të gjerë kundër Libanit.
Natyrisht, Hezbollahu po përgatitet për një ngjarje të tillë dhe po e vendos atë në krye të prioriteteve të tij.
Sekretari i Përgjithshëm Sheikh Naim Qassem pohoi se “Hezbollahu nuk është neutral dhe do të veprojë siç e sheh të arsyeshme përballë këtij agresioni brutal izraelito-amerikan”.
Sheikh Kassem paralajmëroi më tej se kërcënimi për të vrarë Udhëheqësin e Republikës Islamike, Sejjid Ali Khamenei, do të kishte pasoja të tmerrshme.
Ndërsa presim rezultatin e agresionit kundër Iranit, situata aktuale është jashtëzakonisht e pasigurt, duke kërkuar kujdes të madh kundër tradhtisë izraelite në çdo moment.
Kjo situatë kërkon vigjilencë dhe kujdes maksimal, veçanërisht pasi “sigurimeve” amerikane nuk mund t’u besohet bazuar në përvojat e kaluara. Përveç kësaj, armiku izraelit vepron përtej parametrave të parashikueshëm.
