Në jetën e përditshme, mes rutinës, lodhjes dhe kërkesës për dashuri, shumë njerëz bien në tundime që në fillim duken të pafajshme. Ato fillojnë me një bisedë, një shikim, një fjalë të ngrohtë — dhe përfundojnë në histori që lënë plagë të padukshme.
Ky është rrëfimi i një gruaje që përfshihet në një lidhje të ndaluar, e cila e detyron të përballet me veten dhe me ndjenjat e saj më të fshehta. Në fund, ajo gjen guximin të kërkojë ndihmë — dhe për herë të parë, mëson të falë veten.
Rrëfimi
Nuk e di nëse ishte ndjenja e vetmisë apo thjesht kurioziteti që më shtyu. Gjithçka nisi rastësisht, me një mesazh të pafajshëm në rrjete. Ai ishte koleg i një mikut tim të vjetër — i sjellshëm, i vëmendshëm, dhe ndoshta shumë i mirë në të folur për të mos tërhequr vëmendjen time.
Filluam të flisnim më shpesh. Në fillim për punë, pastaj për gjëra më personale. Gjithçka rridhte natyrshëm, derisa një mbrëmje më tha: “Dua të të shoh.”
Nuk mendova shumë. Thashë po.
Takimi ndodhi si në film — ndjenjë, pasion, por edhe faj i përzier me ankth. Ishte i martuar. E dija, por e shtyva këtë të vërtetë diku në fund të mendjes. U takuam edhe disa herë të tjera. Çdo herë e dija se po bëja diçka që s’ishte e drejtë, por gjithsesi e bëja.
Deri kur një ditë, ai më tha: “Duhet ta ndalojmë. Gruaja ime po dyshon.”
Më dukej sikur toka më iku nën këmbë. Nuk ishte dashuri, ndoshta as dëshirë — ishte një zbrazëti që tani u bë më e thellë.
Kaluan javë, dhe unë nuk po mund ta hiqja nga mendja. As atë, as ndjenjën e fajit. Nisa të kem ankth, të mbyllem në vetvete. Vendosa të flas me një psikologe.
Biseda me psikologen
Psikologia: “Pse mendon se e le vetes të futet në këtë marrëdhënie?”
Unë: “Ndoshta sepse kisha nevojë të ndihesha e dëshiruar. Kisha kohë pa e ndjerë këtë ndjenjë.”
Psikologia: “Pra, ai ishte një pasqyrë që të tregoi atë që ti doje të shihje tek vetja — vlerën, rëndësinë, gjallërinë.”
Unë: “Po. Por tani më duket se e humba edhe më shumë.”
Psikologia: “Faji shpesh na ndihmon të kuptojmë kufijtë tanë, por nuk duhet të bëhet ndëshkim i përhershëm. Mëso prej përvojës, mos e përsërit. Dhe mbi të gjitha, mëso të jesh mirë me veten, edhe pa nevojën që dikush tjetër të të vërtetojë se je e dashuruar apo e vlefshme.”
