Gjenerali Chirkin pranon se Rusia i nënvlerësoi ukrainasit dhe mori një “mësim të hidhur” për shkak të gabimeve të inteligjencës. Ai kritikon besimin e rremë në mbështetjen popullore dhe konfirmon dështimet e planit fillestar…
“Morëm një mësim të hidhur në Ukrainë. Mendonim se 70% e popullsisë ishte në anën tonë, por doli që populli ukrainas ishte kundër nesh. Ky është një dështim i shërbimeve tona të inteligjencës”.
Këto deklarata u bënë nga gjenerali Vladimir Chirkin , një ushtar karriere i Ushtrisë Ruse i cili shërbeu si komandant i Distriktit Ushtarak Qendror në vitin 2010 dhe më pas si komandant i Forcave Tokësore Ruse.
Në një video që qarkullon në mediat sociale këto ditë, gjenerali, i dënuar për korrupsion në gusht 2015, por i rehabilituar katër muaj më vonë, eklaron gjithashtu se “të gjitha luftërat kanë një qëllim, dhe në këtë luftë qëllimi, i vendosur nga Putini, ishte denazifikimi dhe demilitarizimi i Ukrainës, që do të arrihej përmes planifikimit taktik, operacional dhe strategjik”. Ai shtoi se “nuk dua të kritikoj askënd, por është mendimi im se Rusia edhe një herë, siç ka ndodhur në vitet dhe shekujt e kaluar, e ka nënvlerësuar armikun dhe e ka mbivlerësuar potencialin e trupave të veta”.
Gjenerali Chirkin vazhdoi atë që ishte në fakt një qortim, duke deklaruar gjithashtu se “nëse ju kujtohet të gjithë, në fillim të luftës, ata thanë se do të zgjaste 3 ditë”, ndërsa tani janë të bllokuar, dhe se “do të bëj një deklaratë që komunitetit të inteligjencës nuk do t’i pëlqejë, por argumenti i së cilës u bë nga udhëheqja: të thuash se 70% e ukrainasve ishin në anën tonë dhe 30% kundër ishte informacion i rremë, e kundërta ishte e vërtetë . Dhe në çfarë çoi kjo? Mund ta shohim. Se në javën e parë, fjalë për fjalë, vuajtëm një situatë shumë të ashpër dhe mizore”.
Gjenerali i referohet faktit se forcat ruse kishin hyrë në Ukrainë me sigurinë se vendi do të kapitullonte brenda pak ditësh, pikërisht sepse, sipas asaj që inteligjenca ruse kishte raportuar gabimisht, popullsia po priste të “çlirohej” nga rusët. Megjithatë, kjo doli e gabuar edhe për provincat më rusishtfolëse, siç janë ato lindore, ku popullsia, pasi e pa veten të bombarduar, mbështeti kauzën e rezistencës ndaj pushtimit.
Deklaratat e Gjeneral Chirkin nuk bazohen në imagjinatë apo në mospëlqimin e tij ndaj Kremlinit: oficeri tani në pension flet me kujdes dhe kritikon komunitetin e inteligjencës, jo udhëheqjen shtetërore. Retorika e tij është ajo e një njeriu që dëshironte që operacioni special ushtarak të ishte më i organizuar, jo ajo e një disidenti.
Nga perspektiva e historisë së kësaj lufte, Chirkin konfirmon atë që nxorëm gjatë javëve të para të luftës, kur analizuam natyrën e rezistencës ukrainase dhe nxorëm në pah gabimet ruse në planin e pushtimit. Për shembull, ne vumë re se si inteligjenca kishte dështuar gjithashtu të identifikonte bateritë e raketave të mbrojtjes ajrore dhe bazat ku ishin shpërndarë avionët luftarakë-bombardues ukrainas, ndërsa çështja e mbështetjes popullore ishte bërë e qartë nga vetë imazhet nga fronti, ku përparimi rus ishte pritur nga një breshëri raketash antitank në vend të luleve.
Konfirmimi indirekt i dështimit të komunitetit të inteligjencës erdhi kur presidenca ruse shkarkoi disa zyrtarë të lartë të inteligjencës së FSB-së. Ofrimi i inteligjencës Kremlinit mbi Ukrainën kishte qenë prej kohësh përgjegjësi e Shërbimit të Pestë të FSB-së, por pas dështimit të konfliktit, presidenca ruse e liroi shërbimin nga kjo përgjegjësi, duke ia besuar atë GRU-së, shërbimit të inteligjencës ushtarake.
Nuk ishte kurrë e qartë se kur ndodhi ky dorëzim i detyruar, por besohet se ka ndodhur në mars
