Nëse objekti bërthamor iranian në cdo të dëmtohej ose shkatërrohej nga një sulm nga SHBA-të, kjo ka të ngjarë të çonte në një rrjedhje të kufizuar rrezatimi në zonën e menjëhershme, por nuk do të kishte të njëjtat pasoja katastrofike si bombardimi i një reaktori bërthamor.
Kelsey Davenport, Drejtoreshë për Politikën e Mospërhapjes në Shoqatën e Kontrollit të Armëve, tha se nëse bombat do të ishin në gjendje të depërtonin në Fordow, kjo ka të ngjarë të çonte në një rrezatim të kufizuar nga uraniumi i pasuruar dhe i ruajtur në objekt, por nuk ka gjasa të shkaktojë ndotje të konsiderueshme dhe të përhapur të shëndetit mjedisor.
Ajo shpjegoi se sulmi ndaj një vendi ku ruhet gazi heksafluorid i uraniumit – materiali që futet në centrifugat e objektit – do të krijojë toksicitete kimike” dhe rrezatim alfa të nivelit të ulët, i cili ka të ngjarë të lokalizohet në atë vend.
Davenport tha se ka të ngjarë të jetë e menaxhueshme nëse njerëzit mbajnë pajisjet e duhura mbrojtëse. Behnam Ben Taleblu, drejtor i lartë i programit të Iranit dhe një bashkëpunëtor i lartë në Fondacionin për Mbrojtjen e Demokracive (FDD), e përshkroi gjithashtu dëmin e mundshëm si një rrezik kimik.
“Nuk ka ndonjë rrezik të madh shpërndarjeje të rrezatimit në Fordow sepse uraniumi i pasuruar është i freskët. Do të lokalizohej përreth vendit, dhe meqenëse është varrosur edhe nën tokë, nuk e di se sa prej saj do të lirohe. Bombardimi i një reaktori është një lojë krejt tjetërj”, shpjegoi Scott Roecker, Zëvendëspresidenti për Sigurinë e Materialeve Bërthamore në NTI.
Davenport tha se beson se është “jashtëzakonisht e pamundur” që Izraeli të bombardojë një reaktor bërthamor, një veprim që “do të ishte një shkelje e qartë e ligjit ndërkombëtar”.
“Rrezikoni një shkrirje të reaktorit, rrezatim të përhapur dhe ndotje mjedisore, shkatërruese për rajonin”, tha ajo.
