‘Portë e zjarrtë drejt ferrit’ ekziston pikërisht këtu në Tokë.
Kjo pamje e kobshme, e vendosur në Turkmenistan , është quajtur me të drejtë “Porta e Ferrit”, pasi iu vu flaka për herë të parë në vitin 1971.
Më shumë se gjysmë shekulli më vonë, ajo ende digjet.
Vendi është një gropë flakëruese që ka nxjerrë gaz natyror që nga viti 1971.
Historia thotë se gjeologët sovjetikë po bënin shpime për naftë aty. Për të parandaluar rrjedhjen e metanit në atmosferë, thuhet se gjeologët ndezën njërin prej tyre, duke menduar se do të digjej për disa javë.
Por ajo ka qenë duke u djegur për më shumë se 50 vjet.
Është interesante se Turkmenistani nuk mban të dhëna zyrtare për incidentin, pasi dokumentacioni përkatës është ose i klasifikuar, i paarritshëm ose mungon në arkiva – në përputhje me politikën e sekretit të vendit.
Kjo “Portë e Ferrit” mund të gjendet pranë fshatit Darvaza, i vendosur në zemër të shkretëtirës Karakum.
Gropa djallëzore mund të shihet nga kilometra përreth dhe është bërë një atraksion i madh turistik për Turkmenistanin.
Zbritja e vetme e njohur njerëzore në gropë u ndërmor nga eksploruesi kanadez George Kourounis.
Në nëntor 2013, Kourounis u nis në fund të kraterit të gazit Darvaza me National Geographic , me qëllim mbledhjen e mostrave të tokës për të hetuar shenjat e mundshme të jetës në mjedisin e ashpër të kraterit.
I pajisur me një kostum të specializuar rezistent ndaj nxehtësisë, Kourounis arriti të kalonte afërsisht 17 minuta brenda humnerës së zjarrtë.
Kourounis e përshkroi misionin si “kërkim të jetës aliene pikërisht këtu në Tokë”.
Dhe me të vërtetë, ata zbuluan shenja jete. Ekspedita e Kourounis zbuloi disa lloje bakteresh në tokën e dyshemesë së kraterit.
Tani, në një kthesë dramatike, pasi flakët u për më shumë se 50 vjet, duket se ato më në fund po shuhen, megjithëse gradualisht.
