Unë punoja në një zyrë ku ambienti dukej i zakonshëm dhe i qetë, por kolegu im ishte gjithmonë i afërt me mua dhe shpesh bënte komente që më bënin të ndjehesha e pakëndshme. Nuk ia kisha kushtuar shumë vëmendje në fillim, duke menduar se ndoshta ishte thjesht i sjellshëm, por me kalimin e kohës, ai filloi të kalonte kufijtë.
Një ditë, ndërsa po shkonim drejt printerit, ai papritmas më preku te të pasmet. U ndjeva e shokuar, e fyer dhe e tmerruar. Nuk e dija çfarë të bëja në atë moment; zemra më rrihte fort, mendja më ishte bosh, dhe trupi më dridhej. Ishte një ndjesi e pazakontë dhe e dhimbshme, sikur siguria ime ishte shkatërruar në një çast.
Pas ngjarjes, u përpoqa ta shmang, por ishte e pamundur të punoja normalisht pranë tij. Çdo përpjekje për të qeshur apo për të vazhduar punën dukej e lodhshme, sepse mendja ime vazhdonte të kthehej tek ajo prekje e papritur. Fillova të ndjehesha e pasigurt në vendin e punës, duke u shqetësuar çdo herë që kaloja pranë tij.
Kjo situatë më ka bërë të ndjehem e izoluar, madje kam menduar disa herë se mos humbas vetëbesimin dhe dinjitetin tim. Nuk kisha dikë me të cilin të flisja menjëherë dhe ndjeva se nuk mund të kërkoja ndihmë pa u ndjerë e turpëruar. Ishte e vështirë të vazhdoja ditët e punës, dhe gjithçka dukej e rënduar dhe e pasigurt për mua.
Përgjigja e psikologes:
Rrëfimi juaj tregon qartë se keni përjetuar një ngacmim seksual, i cili është absolutisht i papranueshëm dhe jo përgjegjshëm nga kolegu juaj. Reagimi i ndjenjave tuaja—tmerr, shqetësim, pasiguri—është normal dhe i pritshëm. Është e rëndësishme të dini se nuk jeni fajtorja dhe nuk duhet të ndiheni e turpëruar.
Rekomandimi im është:
Ruani qartësinë mendore dhe përpiquni të dokumentoni çdo ngjarje, nëse është e mundur.
Informoni menaxhmentin ose departamentin e burimeve njerëzore nëse ndiheni e sigurt për ta bërë këtë.
Kërkoni mbështetje psikologjike për të përpunuar emocionet dhe për të rikthyer ndjenjën e sigurisë.
Kujdesuni për vetveten dhe mos e lejoni që ky incident të ndikojë negativisht në vetëvlerësimin tuaj.
Është e rëndësishme të dini se të kërkosh ndihmë nuk është dobësi; është një hap i fuqishëm për të mbrojtur veten dhe për të ndërtuar një ambient pune më të sigurt.
