Është shumë e vështirë për mua ta them këtë, por ndihem e detyruar të jem e sinqertë përballë vetes dhe dikujt që mund të më ndihmojë.
Kam një të dashur që më do dhe me të jam lidhur me zemër, por prej kohësh po e tradhtoj me ish-të dashurin e kunatës sime. Nuk ishte diçka që planifikoja — fillimisht ishte thjesht një kujtim, një afërsi që mendova se e kisha lënë mbrapa. Por ai më ngjallte diçka që e kisha harruar, një ngrohtësi që tani mungonte në marrëdhënien time të tanishme.
Ndonjëherë ndjej se po jetoj në dy botë: njëra është ajo që duhet të jem, t’i jem besnike dhe e ndershme të dashurit tim, dhe tjetra është ajo që ndjej në zemër, një çekuilibër që më bën të ndjehem e fajshme, e vetmuar dhe e hutuar. Më vjen turp, por edhe frikë — frikë se po humbas veten, se po e shkatërroj atë që është e rëndësishme për mua, dhe nuk e di si të dal nga kjo rrjetë ndjenjash të përziera.
E di që duhet të marr përgjegjësi për veprimet e mia, por më duhet edhe të kuptoj se përse po ndodh kjo, çfarë po më mungon apo çfarë po kërkoj në mënyrën më të gabuar. Kam nevojë për ndihmë që të jem e ndershme me veten dhe me njerëzit që dua, edhe nëse kjo do të thotë që duhet të përballem me dhimbjen dhe pasojat.
Përgjigja e psikologes:
Faleminderit që ndave me mua këtë ngarkesë emocionale. Tradhtia shpesh është një sinjal që diçka nuk po funksionon si duhet në marrëdhënien tuaj ose brenda jush. Është e rëndësishme të kuptosh pse ndodh kjo dhe çfarë nevojash po tenton të plotësosh nëpërmjet kësaj situate. Reflektimi i sinqertë mbi ndjenjat dhe pritshmëritë tuaja ndaj marrëdhënies është hapi i parë për të marrë vendime të qëndrueshme.
Mënyra më e shëndetshme është të flasësh hapur me partnerin tënd, të kuptoni së bashku se ku qëndrojnë problemet dhe të vendosni për të ardhmen. Nëse ndjen që je e ngatërruar apo e mbingarkuar, mund të jetë shumë e dobishme të punosh edhe me një psikolog për të eksploruar emocionet dhe për të gjetur zgjidhje që të sjellin qetësi dhe mirëqenie.
